- цол-зол(-зол)
- Г. подр. сл. – подражание блеску, сверканию, сиянию чего-л. Сӹнзӓжӹ (Павыл кугузан) пӹлгомыштышы шӹдӹрлӓ цол-зол-зол кайын колта. Д. Орай. Глаза деда Павла сверкают (букв. показываются цол-зол-зол), как звёзды.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.